جروزالم‌پست: تفرقه بین ایران و عراق به نفع تل‌آویو است
نشریه «جروزالم‌پست» در یادداشتی در مورد وضعیت منطقه غرب آسیا، نوشت تل‌آویو باید از راهبرد «تفرقه بینداز و حکومت کن» میان کشورهای منطقه پیروی کند.
به گزارش راهبرد معاصر ، «گلن سگل» تحلیلگر اندیشکده «مطالعات ایران و خلیج فارس مرکز ازری» در یادداشتی در نشریه «جروزالم‌پست» در مورد روابط ایران و عراق نوشت درگیری میان کشورهای منطقه مورد علاقه تل‌آویو است، چراکه این امر موجب می‌شود توجهات از اسرائیل دور شود.
سگل سپس با اشاره به دیدار اخیر «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی با نمایندگان کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس در نشست «ورشو»، نوشته است که این دیدار برخی گمانه‌زنی‌ها در مورد احتمال تلاش تل‌آویو برای ایجاد رابطه با بغداد را به وجود آورد. وی می‌افزاید: «اسرائیل هرگز نتوانسته به صورت همزمان با ایران و عراق دوست باشد. قطعا برخی دیگر هم تلاش کرده‌اند تا میان ایران و عراق درگیری ایجاد کنند تا یک موازنه منطقه‌ای شکل بگیرد.»
در ادامه این یادداشت آمده است: «این سیاست "تفرقه بیانداز و حکومت کن" به نفع اسرائیل است، چراکه تا وقتی که دشمنان اسرائیل درگیر مناقشه با یکدیگر باشند، اسرائیل معمولا دیگر به عنوان یک هدف مورد توجه قرار نمی‌گیرد. اسرائیل و ایران در تقابل با یکدیگر هستند، بنابراین، اینکه اسرائیل برای دوستی با عراق تلاش کند، غافلگیرکننده نیست.»
نویسنده با این حال با اشاره به تحولات تاریخی منطقه، به تشریح دشواری‌های برقراری رابطه میان تل‌آویو و کشورهای عربی پرداخته و نوشته است که با وجود گزارش‌های منتشر شده در مورد سفر برخی هیأت‌های غیردولتی عراقی به قدس اشغالی، تا برقراری رابطه میان بغداد و تل‌آویو «سال‌های نوری زیادی» فاصله هست.
او در پایان دوستی با عراق برای مقابله با ایران را غیرعملی دانسته، اما نوشته است که تل‌آویو می‌تواند از درگیری و جنگ میان دولت‌ها و بازیگران غیردولتی نفع ببرد. او در مورد این بازیگران غیردولتی توضیحی نداده است.
سگل در پایان نتیجه‌گیری کرده است: «بر اساس گزینه معروف به "تفرقه بیانداز و حکومت کن" اسرائیل باید به نحوی عمل کند که دولت‌های عربی و بازیگران غیردولتی را در درگیری و جنگ با یکدیگر نگه دارد.»
سگل سپس با اشاره به دیدار اخیر «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی با نمایندگان کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس در نشست «ورشو»، نوشته است که این دیدار برخی گمانه‌زنی‌ها در مورد احتمال تلاش تل‌آویو برای ایجاد رابطه با بغداد را به وجود آورد. وی می‌افزاید: «اسرائیل هرگز نتوانسته به صورت همزمان با ایران و عراق دوست باشد. قطعا برخی دیگر هم تلاش کرده‌اند تا میان ایران و عراق درگیری ایجاد کنند تا یک موازنه منطقه‌ای شکل بگیرد.»
در ادامه این یادداشت آمده است: «این سیاست "تفرقه بیانداز و حکومت کن" به نفع اسرائیل است، چراکه تا وقتی که دشمنان اسرائیل درگیر مناقشه با یکدیگر باشند، اسرائیل معمولا دیگر به عنوان یک هدف مورد توجه قرار نمی‌گیرد. اسرائیل و ایران در تقابل با یکدیگر هستند، بنابراین، اینکه اسرائیل برای دوستی با عراق تلاش کند، غافلگیرکننده نیست.»
نویسنده با این حال با اشاره به تحولات تاریخی منطقه، به تشریح دشواری‌های برقراری رابطه میان تل‌آویو و کشورهای عربی پرداخته و نوشته است که با وجود گزارش‌های منتشر شده در مورد سفر برخی هیأت‌های غیردولتی عراقی به قدس اشغالی، تا برقراری رابطه میان بغداد و تل‌آویو «سال‌های نوری زیادی» فاصله هست.
او در پایان دوستی با عراق برای مقابله با ایران را غیرعملی دانسته، اما نوشته است که تل‌آویو می‌تواند از درگیری و جنگ میان دولت‌ها و بازیگران غیردولتی نفع ببرد. او در مورد این بازیگران غیردولتی توضیحی نداده است.
سگل در پایان نتیجه‌گیری کرده است: «بر اساس گزینه معروف به "تفرقه بیانداز و حکومت کن" اسرائیل باید به نحوی عمل کند که دولت‌های عربی و بازیگران غیردولتی را در درگیری و جنگ با یکدیگر نگه دارد.»